Hoe creëert het Bijbelse recht de sterkst mogelijke "Rule of Law"?
Hoe het Bijbelse recht de (ware) vrijheid beter beschermt dan welk ander rechtssysteem dan ook
"Rule of law" is een uitdrukking die losjes wordt rondgegooid, meestal wanneer iemand ongelukkig is met iets wat een overheid doet. Er zijn drie aspecten van de rechtstaat (na ongeveer A.V. Dicey)[1]:
- "Rechtstaat, niet de mens": Je kunt niet worden beschuldigd van een misdrijf, tenzij er een wet in de wetboeken staat die maakt wat je deed een misdrijf.
- Iedereen, inclusief alle overheidsfunctionarissen, zijn onderworpen aan dezelfde wet.
- Bepaalde basisprincipes (rechten, vrijheden, etc.), kunnen niet worden gewijzigd of verwijderd door de wetgevers (of rechters).
en aan de bovenstaande drie van Dicey, moeten we toevoegen:
4. Alle gerechtelijke procedures zijn voor het publiek toegankelijk voor controle.
Afhankelijk van hoeveel daarvan een burgerregering volgt, kunnen we zeggen dat er ofwel een "sterke" rechtsstaat is, ofwel een "zwakke" (of niet-bestaande) rechtsstaat.
Laten we een voorbeeld nemen aan de regering - de Verenigde Staten - en kijken hoe die zich meet.
1. Het is in de Verenigde Staten over het algemeen waar dat je niet kunt worden aangeklaagd voor een misdrijf, tenzij er een wet in de boeken staat. Natuurlijk, omdat er zo'n 500.000 wetten in de boeken staan, die zo'n beetje elk aspect van alles wat je doet bestrijken, is dit geen probleem voor iemand die je wil vervolgen. Robert H. Jackson was een voormalig procureur-generaal van de V.S. en de rechter van het Hooggerechtshof. Hij schreef:
Met de wetboeken vol met een groot scala aan misdrijven, heeft een aanklager een eerlijke kans om op zijn minst een technische overtreding van een of andere handeling door bijna iedereen te vinden. In zo'n geval gaat het er niet om het plegen van een misdrijf te ontdekken en vervolgens op zoek te gaan naar de man die het misdrijf heeft gepleegd, maar gaat het erom de man te kiezen en vervolgens de wetboeken te doorzoeken, of rechercheurs aan het werk te zetten, om hem een of andere overtreding op te leggen. Het is in dit rijk -- waarin de aanklager een persoon kiest die hij niet leuk vindt of die hij in verlegenheid wil brengen, of een groep van impopulaire personen selecteert en dan op zoek gaat naar een overtreding, dat het grootste gevaar van misbruik van de vervolgende macht ligt. Het is hier dat de wetshandhaving persoonlijk wordt, en de echte misdaad wordt die van het impopulair zijn bij de overheersende of regerende groep, het gehecht zijn aan de verkeerde politieke opvattingen, of het persoonlijk onaangenaam zijn aan, of in de weg staan van, de aanklager zelf.
Overigens, Robert Jackson schreef dit al in 1940. Denk je dat het beter is geworden? Lees het boek Drie Misdrijven per Dag van Harvey Silverglate.
2.Helaas worden overheidsfunctionarissen in de Verenigde Staten routinematig vrijgesteld van hun eigen wetgeving, beschermd door de immuniteit (bijvoorbeeld "de immuniteit van de openbare aanklager") voor diverse handelingen die zij in functie verrichten, en worden zij vaak lichter behandeld dan andere burgers voor gelijkwaardige wetsovertredingen.
3. Sommige rechten/vrijheden worden beter beschermd dan andere. Maar vraag het elke Amerikaanse burger: "Heeft u er vertrouwen in dat uw rechten beschermd worden door de wet, tegen een toekomstige zitting van het Congres of het Hooggerechtshof?" Ik denk dat ik weet welk antwoord u zult krijgen.
4. De meeste gerechtelijke procedures in de Verenigde Staten zijn opengesteld voor het publiek, maar sommige niet.
Bijbelse wet: De oorsprong en het hoogtepunt van de rechtsstaat
Het zal u misschien verbazen dat het Bijbelse recht de eerste bekende formulering van de "rechtsstaat" was. Het was ook de sterkste formulering ooit. Geen enkele andere wetstekst heeft het geëvenaard. Kijk naar de volgende beperkingen voor de koning, uit het boek Deuteronomium: 18 It shall be, when he sits on the throne of his kingdom, that he shall write himself a copy of this law in a book, out of that which is before the Levitical priests. 19 It shall be with him, and he shall read from it all the days of his life, that he may learn to fear YHWH his God, to keep all the words of this law and these statutes, to do them; 20 that his heart not be lifted up above his brothers, and that he not turn away from the commandment to the right hand, or to the left, to the end that he may prolong his days in his kingdom, he and his children, in the middle of Israel. Deuteronomy 17:18-20WEB
Deze wet -- dat de koning (en, in het verlengde daarvan, elke civiele regeringsfunctionaris) zelf onderworpen is aan de wet -- was "uniek in het oude Nabije Oosten"[2]. Waarom?
De omliggende heidense culturen beweerden dat koningen de bron van het recht zijn. De Schrift beweert echter dat YHWH de bron van de wet is.
In zijn boek Schiep Gelijk: Hoe de Bijbel brak met het oude politieke denken, schrijft Joshua Berman:
Alleen al onder de literaire werken van het oude Nabije Oosten stelt de Hebreeuwse Bijbel dat de wet van goddelijke oorsprong is.[3]
Combineer dit met het verbod om aan de wet toe te voegen of ervan af te trekken, en je hebt de sterkst mogelijke formulering van de rechtsstaat: 1 Now, Israel, listen to the statutes and to the ordinances which I teach you, to do them, that you may live and go in and possess the land which YHWH, the God of your fathers, gives you. 2 You shall not add to the word which I command you, neither shall you take away from it, that you may keep the commandments of YHWH your God which I command you. Deuteronomy 4:1-2WEB
Zo garandeer je de ware vrijheid:
- Je geeft families en individuen een breed mandaat om alles te doen wat ze willen (wat niet in strijd is met de wet) om de aarde te onderwerpen (Gen. 1:28).</ref>De burgerlijke overheid bestond niet eens toen God deze heerschappij mandaat gaf.</ref>
- U somt de bevoegdheden van de civiele overheid op (en beperkt daarmee de bevoegdheden van de civiele overheid om alleen de misdaden te vervolgen die in de wet (d.w.z. de gerechtelijke jurisprudentie) zijn geschreven.)
- U heeft ten minste twee feitelijke ooggetuigen nodig om een eventuele vervolging in te stellen (Deut. 19:15).
- U geeft de rechter (of de aanklager) geen enkele discretie om te "dreigen" met extra aanklachten of "onderhandelen" met de waarheid van het pleidooi van de verdachte (Deut. 5:32, Deut. 17:19-20, Deut. 28:14).
- U beveelt: "Voeg niets toe aan deze wet en neem niets weg," (Deut. 4:2). Er kan geen wetgeving zijn die misdaden of burgerlijke overheidsbevoegdheden creëert of wegneemt, punt.
- U eist dat geen enkel onderdeel van het civiele rechtssysteem "in het geheim" gebeurt. Iedereen kan onderzoeken of het gerechtelijk proces eerlijk en in overeenstemming met de Bijbelse wet is.
Uw rechten zijn altijd gegarandeerd (zolang u zich aan het Bijbelse recht houdt). Als een actie niet al verboden is, dan is deze legaal. Het kan onverstandig en zelfs onveilig zijn, maar zolang u iemand anders geen schade berokkent (of een bestaande wet overtreedt), kunt u niet worden tegengehouden.
Volgens het Bijbelse recht mag de burgerlijke overheid dat bijvoorbeeld nooit doen:
- Dwing je (door middel van de dienstplicht) om deel te nemen aan een oorlogsvoering
- Dwing je om te getuigen tegen iemand of martel je om een bekentenis af te dwingen
- Reguleren, verbieden, belasten of prijscontroles opleggen aan elke vrijwillige economische uitwisseling (uiteraard zijn diefstal en fraude nog steeds verhaalbaar)
- Dwing je om toestemming te krijgen van de overheid om eender welk contract aan te gaan
- Reguleren of bestraffen van het roken, eten of drinken van welke stof dan ook (hoewel u aansprakelijk bent voor eventuele misdrijven die u onder invloed van die stof pleegt)
- Dwing je om "liefdadigheid" aan iedereen te geven
- Dwing u om uw kinderen naar een regeringsschool te sturen
- Dwing je om toestemming te krijgen van de kerk of de burgerlijke overheid om te trouwen.
- Dwing je om een bepaalde vorm van geld te gebruiken voor zakelijke transacties
- Dwing je om zaken te doen met wie dan ook (of vice versa)
- Verbied je om jezelf of je familie te verdedigen tegen een aanval, met dodelijk geweld, indien nodig
Merk je dat er geen Schriftverwijzingen zijn naast elk item? Dat komt omdat we het hebben over dingen die de civiele overheid niet mag doen. En er is geen "algemene bevoegdheid om wat dan ook te doen" soort clausule die in de details verbergt. Waarom? Omdat God zijn volk net uit de Egyptische tirannie had gehaald, en hij wilde niet dat ze terugkwamen: Deut. 17:16.
Volgens het Bijbelse recht kan de burgerlijke overheid in het geval van specifiek opgesomde misdrijven recht doen gelden (zolang twee feitelijke getuigen maar naar voren komen om te getuigen). Ook kan zij optreden om een (vrijwillige) militaire reactie te organiseren ter verdediging tegen een externe dreiging. Maar zij heeft geen arbitraire bevoegdheid om burgers te ordenen en hun gedrag te reguleren.
Sommige mensen zijn zo gewend aan slavernij, dat ze misschien bezwaar maken dat dit "te permissief" lijkt. En daarom zijn ze niet de wetgevers en zullen ze dat ook nooit zijn. Het bijbelse burgerlijk recht maximaliseert de vrijheid binnen de beperkingen van Gods gerechtigheid. Moderne staten proberen een verscheidenheid aan dingen te maximaliseren ("sociale rechtvaardigheid", bedrijfswinsten, speciale interesse weggevertjes, macht van de centrale overheid, gevangeniscapaciteit, etc.), maar vrijheid is niet een van die dingen.
Als je hoofd van een huishouden bent, en je wilt je eigen huisregels maken die bepaalde dingen verbieden, dan is dat prima. Maar je hebt (volgens de Bijbelse wet) niet de bevoegdheid om je eigen persoonlijke regels op te leggen aan andere huishoudens.
En als het Bijbelse burgerlijk recht je stoort, maak je dan geen zorgen. Je hoeft er niet onder te leven. De Schrift maakt duidelijk dat het koninkrijk van God nooit wordt verspreid door het gebruik van geweld. Iedereen die onder een goddelijk burgerlijk bestuur leeft, zal zich vrijwillig (gelukkig) aanmelden om zichzelf en hun eigendommen onder haar jurisdictie te plaatsen: Ex. 19:3-8, Deut. 24:3-8, Matt. 20:25-26.
