Vereist de Bijbelse wet dat een meisje met haar verkrachter trouwt?

⮜ Beantwoorde vragen

Nee. Maar sommige moderne bijbelvertalers willen je dat laten denken.

28 If a man finds a lady who is a virgin, who is not pledged to be married, grabs her and lies with her, and they are found, 29 then the man who lay with her shall give to the lady’s father fifty shekels of silver. She shall be his wife, because he has humbled her. He may not put her away all his days. Deuteronomy 22:28-29WEB

Dit is geen geval van verkrachting, ondanks het feit dat bepaalde vertalingen (bijv. NIV, HCSB, ISV, NET) ervoor kiezen om het Hebreeuwse werkwoord "taphas" te vertalen. (wat "vangen" of "vasthouden" betekent) als "verkrachting". Woods schrijft:

Terwijl de NIV en vele andere versies dit ook als een geval van verkrachting behandelen, is de terminologie hier anders, wat eerder wijst op een geval van verleiding met de uitdrukking en ze worden ontdekt (v. 28b).

Greg Bahnsen schrijft:

Het Hebreeuwse woord tapas ... betekent eenvoudigweg iets vastpakken, in de hand nemen, en (door toepassing) iets vast te leggen of te grijpen. Het is het werkwoord dat gebruikt wordt om de harp en de fluit te hanteren (Gen. 4:21), het zwaard (Ezech. 21:11; Ezech. 30:21), de sikkel (Jer. 50:16), het schild (Jer.46:9), de roeispanen (Ezech. 27:29), en de boog (Amos 2:15). Het wordt ook gebruikt voor het nemen van Gods naam (Prov. 30:9) of het omgaan met de wet van God (Jer. 2:8).

Bovendien staat in het vers dat deze daad "ontdekt" is. Het meisje meldde dit niet als een verkrachting, maar het paar is op een of andere manier "ontdekt". Verder geeft deze zaak niet aan dat het meisje "schreeuwde", zoals in het parallelle geval van verkrachting. Als dit verkrachting was, zou het meisje hebben getuigd dat ze schreeuwde, het zou worden aangegeven in de zaak samenvatting, en de verkrachter zou moeten worden gestenigd. In plaats daarvan wordt de zaak behandeld zoals in een andere wet over ontucht (Exod. 22:16-17). Het meisje in de zaak wordt als medeplichtig aan de zonde beschouwd, omdat ze niet heeft geroepen.

Tolken hebben dit vers lang verkeerd begrepen. De jurist William Blackstone kondigde in 1769 in zijn Commentaren de "trouwen met haar verkrachter"-interpretatie af, waarbij hij generaties van toekomstige juristen verkeerd informeerde over Gods wet:

[Verkrachting] door de Joodse wet,¹⁹ werd gestraft met de dood, voor het geval dat de jonkvrouw verloofd was met een andere man; en, voor het geval dat ze niet verloofd was, moest een zware boete van vijftig sikkelen worden betaald aan de vader van de jonkvrouw, en zij moest de vrouw van de ravisher zijn hele leven lang zijn; zonder die scheidingsbevoegdheid, die in het algemeen was toegestaan door de Mozaïekwet.

Blackstone's interpretatie werd letterlijk opgenomen in het artikel over "Verkrachting" in de Derde editie van de Encyclopedie Britannica (1796) waar het duurde tot (tenminste) de Elfde editie (1911).