Difference between revisions of "Does Biblical law require employers to pay their employees daily?/pl"

From Theonomy Wiki
(Created page with "Gary North sugeruje, że prawo to jest, "jednym z rzadkich przypadków w Piśmie Świętym, gdzie Bóg zakazuje dobrowolnego kontraktu ekonomicznego"<ref>North, <em>Boundaries...")
(Created page with "Nieprawda. Prawo biblijne popiera dobrowolne, nie stanowiące nadużycia umowy. ")
Line 8: Line 8:
 
Gary North sugeruje, że prawo to jest, "jednym z rzadkich przypadków w Piśmie Świętym, gdzie Bóg zakazuje dobrowolnego kontraktu ekonomicznego"<ref>North, <em>Boundaries and Dominion</em> (2012), patrz strony 378-379.</ref>.
 
Gary North sugeruje, że prawo to jest, "jednym z rzadkich przypadków w Piśmie Świętym, gdzie Bóg zakazuje dobrowolnego kontraktu ekonomicznego"<ref>North, <em>Boundaries and Dominion</em> (2012), patrz strony 378-379.</ref>.
  
Wrong. Biblical law supports voluntary, non-fraudulent contracts.
+
Nieprawda. Prawo biblijne popiera dobrowolne, nie stanowiące nadużycia umowy.
  
 
Intencją prawa jest zakazanie "ucisku" pracownika ze strony pracodawcy. Szczególnym uciskiem jest kradzież przez pracodawcę "wartości wyboru" (niektórzy nazywają to "wartością czasu") wynagrodzenia pracownika. W gospodarce na poziomie minimum socjalnego, nawet drobne zakłócenia możliwości dokonania wyboru przez pracownika za pomocą jego pieniędzy mogą mieć skutki opresyjne. Biblijna zasada brzmi: jeżeli pracownik nie zgadza się na opóźnienie w wypłacie, to jest to kradzież. Ale prawo biblijne nie zezwala na ingerencję rządu cywilnego w dobrowolne, nie stanowiące nadużycia transakcje. Jest to jeden z wyróżników prawa Bożego, który oddziela je od prawa człowieka. Odrzuca ono wszystkie nowoczesne systemy prawne.
 
Intencją prawa jest zakazanie "ucisku" pracownika ze strony pracodawcy. Szczególnym uciskiem jest kradzież przez pracodawcę "wartości wyboru" (niektórzy nazywają to "wartością czasu") wynagrodzenia pracownika. W gospodarce na poziomie minimum socjalnego, nawet drobne zakłócenia możliwości dokonania wyboru przez pracownika za pomocą jego pieniędzy mogą mieć skutki opresyjne. Biblijna zasada brzmi: jeżeli pracownik nie zgadza się na opóźnienie w wypłacie, to jest to kradzież. Ale prawo biblijne nie zezwala na ingerencję rządu cywilnego w dobrowolne, nie stanowiące nadużycia transakcje. Jest to jeden z wyróżników prawa Bożego, który oddziela je od prawa człowieka. Odrzuca ono wszystkie nowoczesne systemy prawne.

Revision as of 01:07, 7 November 2020

Other languages:
Deutsch • ‎English • ‎Nederlands • ‎español • ‎français • ‎italiano • ‎polski • ‎português • ‎русский • ‎中文 • ‎日本語

[[:Special:MyLanguage/Category:Answered Questions| AnsweredQuestionsname/pl]]

Prawo, o którym mowa, stanowi:

13 “‘You shall not oppress your neighbor, nor rob him. “‘The wages of a hired servant shall not remain with you all night until the morning. Leviticus 19:13WEB

Gary North sugeruje, że prawo to jest, "jednym z rzadkich przypadków w Piśmie Świętym, gdzie Bóg zakazuje dobrowolnego kontraktu ekonomicznego"[1].

Nieprawda. Prawo biblijne popiera dobrowolne, nie stanowiące nadużycia umowy.

Intencją prawa jest zakazanie "ucisku" pracownika ze strony pracodawcy. Szczególnym uciskiem jest kradzież przez pracodawcę "wartości wyboru" (niektórzy nazywają to "wartością czasu") wynagrodzenia pracownika. W gospodarce na poziomie minimum socjalnego, nawet drobne zakłócenia możliwości dokonania wyboru przez pracownika za pomocą jego pieniędzy mogą mieć skutki opresyjne. Biblijna zasada brzmi: jeżeli pracownik nie zgadza się na opóźnienie w wypłacie, to jest to kradzież. Ale prawo biblijne nie zezwala na ingerencję rządu cywilnego w dobrowolne, nie stanowiące nadużycia transakcje. Jest to jeden z wyróżników prawa Bożego, który oddziela je od prawa człowieka. Odrzuca ono wszystkie nowoczesne systemy prawne.

W dzisiejszych czasach pracownicy mogą być opłacani co tydzień, dwa razy w tygodniu lub co miesiąc. Często nie widzą potrzeby nalegania na otrzymywanie wynagrodzenia pod koniec każdego dnia pracy. Istnieją korzyści zarówno dla pracodawcy, jak i dla pracownika, polegające na konsolidacji płac w określonym okresie czasu. (Jednakże, jeśli pracujesz dla pracodawcy z tak napiętymi "przepływami pieniężnymi", że nie mógłby on sporządzić listy płac, gdyby musiał płacić swoim pracownikom każdego dnia, możesz rozważyć szukanie pracodawcy, który lepiej zarządza ich pieniędzmi).

As a Biblical principle of stewardship, in caring for your family, you should not (if you have the choice) be living even "paycheck-to-paycheck," much less "daily wage-to-daily wage". If you are truly "poor" (the way many in the Third world are), then you are probably not reading this web article. And we won't even talk about voluntarily going into debt.

Someone might suggest: "the employer is profiting off the employee by not paying him interest for those [two or four] weeks; that is theft!" It would be theft, if that was not voluntarily (contractually) agreed to by the employee. When the employee negotiates his wage, he is also negotiating the "choice value" of being paid every two weeks (or every month). The interest (which is the rental price of the wage's "choice value") becomes included in the wage, by definition. The employer cannot be accused of stealing what he is already paying for.

  1. North, Boundaries and Dominion (2012), patrz strony 378-379.