Vereist de Bijbelse wet dat werkgevers hun werknemers dagelijks betalen?

⮜ Beantwoorde vragen

De wet in kwestie stelt:

13 “‘You shall not oppress your neighbor, nor rob him. “‘The wages of a hired servant shall not remain with you all night until the morning. Leviticus 19:13WEB

Gary North suggests that this law is, "one of the rare cases in Scripture where God does prohibit a voluntary economic contract."

Wrong. Biblical law supports voluntary, non-fraudulent contracts.

De bedoeling van de wet is om de "onderdrukking" van de werknemer door de werkgever te verbieden. De specifieke onderdrukking is de diefstal door een werkgever van de "keuzewaarde" (sommigen bestempelen dit als "tijdswaarde") van het loon van de werknemer. In een subsistentie-economie kunnen zelfs kleine verstoringen van de mogelijkheid van een werknemer om zijn keuze met zijn geld uit te oefenen, beklemmende effecten hebben. Het Bijbelse principe is: tenzij de werknemer instemt met de uitgestelde betaling, is het diefstal. Maar de Bijbelse wet staat geen inmenging van de burgerlijke overheid in vrijwillige, niet-frauduleuze transacties toe. Dit is een van de onderscheidende kenmerken van de wet van God die deze wet scheidt van de wet van de mens. Het berispt alle moderne rechtssystemen.

In de moderne tijd kunnen werknemers wekelijks, tweewekelijks of maandelijks worden betaald. Ze zien vaak niet de noodzaak in om aan het eind van elke werkdag betaald te worden. Er zijn voordelen voor zowel de werkgever als de werknemer om de lonen voor een bepaalde periode te consolideren. (Als je echter werkt voor een werkgever met zo'n krappe "cashflow" dat ze geen loonlijst kunnen maken als ze hun werknemers elke dag moeten betalen, dan kun je overwegen om een werkgever te zoeken die hun geld beter beheert).

As a Biblical principle of stewardship, in caring for your family, you should not (if you have the choice) be living even "paycheck-to-paycheck," much less "daily wage-to-daily wage". If you are truly "poor" (the way many in the Third world are), then you are probably not reading this web article. And we won't even talk about voluntarily going into debt.

Someone might suggest: "the employer is profiting off the employee by not paying him interest for those [two or four] weeks; that is theft!" It would be theft, if that was not voluntarily (contractually) agreed to by the employee. When the employee negotiates his wage, he is also negotiating the "choice value" of being paid every two weeks (or every month). The interest (which is the rental price of the wage's "choice value") becomes included in the wage, by definition. The employer cannot be accused of stealing what he is already paying for.