Difference between revisions of "Does Biblical law require employers to pay their employees daily?/nl"
(Created page with "De wet in kwestie stelt: ") |
(Created page with "Iemand zou kunnen suggereren: "de werkgever profiteert van de werknemer door hem geen rente te betalen voor die [twee of vier] weken; dat is diefstal!" Het zou diefstal zijn,...") |
||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 6: | Line 6: | ||
{{:Scriptblock|Leviticus 19:13}} | {{:Scriptblock|Leviticus 19:13}} | ||
| − | Gary North | + | Gary North suggereert dat deze wet "een van de zeldzame gevallen in de Schrift is waarin God een vrijwillig economisch contract verbiedt" <ref>North, <em>Boundaries and Dominion</em> (2012), zie pagina 378-379.</ref>. |
| − | + | Verkeerd. De bijbelse wet ondersteunt vrijwillige, niet-frauduleuze contracten. | |
De bedoeling van de wet is om de "onderdrukking" van de werknemer door de werkgever te verbieden. De specifieke onderdrukking is de diefstal door een werkgever van de "keuzewaarde" (sommigen bestempelen dit als "tijdswaarde") van het loon van de werknemer. In een subsistentie-economie kunnen zelfs kleine verstoringen van de mogelijkheid van een werknemer om zijn keuze met zijn geld uit te oefenen, beklemmende effecten hebben. Het Bijbelse principe is: tenzij de werknemer instemt met de uitgestelde betaling, is het diefstal. Maar de Bijbelse wet staat geen inmenging van de burgerlijke overheid in vrijwillige, niet-frauduleuze transacties toe. Dit is een van de onderscheidende kenmerken van de wet van God die deze wet scheidt van de wet van de mens. Het berispt alle moderne rechtssystemen. | De bedoeling van de wet is om de "onderdrukking" van de werknemer door de werkgever te verbieden. De specifieke onderdrukking is de diefstal door een werkgever van de "keuzewaarde" (sommigen bestempelen dit als "tijdswaarde") van het loon van de werknemer. In een subsistentie-economie kunnen zelfs kleine verstoringen van de mogelijkheid van een werknemer om zijn keuze met zijn geld uit te oefenen, beklemmende effecten hebben. Het Bijbelse principe is: tenzij de werknemer instemt met de uitgestelde betaling, is het diefstal. Maar de Bijbelse wet staat geen inmenging van de burgerlijke overheid in vrijwillige, niet-frauduleuze transacties toe. Dit is een van de onderscheidende kenmerken van de wet van God die deze wet scheidt van de wet van de mens. Het berispt alle moderne rechtssystemen. | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
In de moderne tijd kunnen werknemers wekelijks, tweewekelijks of maandelijks worden betaald. Ze zien vaak niet de noodzaak in om aan het eind van elke werkdag betaald te worden. Er zijn voordelen voor zowel de werkgever als de werknemer om de lonen voor een bepaalde periode te consolideren. (Als je echter werkt voor een werkgever met zo'n krappe "cashflow" dat ze geen loonlijst kunnen maken als ze hun werknemers elke dag moeten betalen, dan kun je overwegen om een werkgever te zoeken die hun geld beter beheert). | In de moderne tijd kunnen werknemers wekelijks, tweewekelijks of maandelijks worden betaald. Ze zien vaak niet de noodzaak in om aan het eind van elke werkdag betaald te worden. Er zijn voordelen voor zowel de werkgever als de werknemer om de lonen voor een bepaalde periode te consolideren. (Als je echter werkt voor een werkgever met zo'n krappe "cashflow" dat ze geen loonlijst kunnen maken als ze hun werknemers elke dag moeten betalen, dan kun je overwegen om een werkgever te zoeken die hun geld beter beheert). | ||
| − | + | Als Bijbels principe van rentmeesterschap moet je bij de zorg voor je gezin niet (als je de keuze hebt) zelfs "loon-naar-betaling" leven, veel minder "dagloon-naar-dagloon". Als u echt "arm" bent (zoals velen in de derde wereld), dan leest u dit webartikel waarschijnlijk niet. En we zullen het niet eens hebben over het vrijwillig aangaan van schulden. | |
| − | + | Iemand zou kunnen suggereren: "de werkgever profiteert van de werknemer door hem geen rente te betalen voor die [twee of vier] weken; dat is diefstal!" Het zou diefstal zijn, als de werknemer daar niet vrijwillig (contractueel) mee instemde. Wanneer de werknemer over zijn loon onderhandelt, onderhandelt hij ook over de "keuzewaarde" om de twee weken (of elke maand) te worden betaald. De rente (dat is de huurprijs van de "keuzewaarde" van het loon) wordt per definitie in het loon opgenomen. De werkgever kan niet worden beschuldigd van het stelen van wat hij al betaalt. | |
</div> | </div> | ||
Latest revision as of 01:24, 7 November 2020
De wet in kwestie stelt:
13 “‘You shall not oppress your neighbor, nor rob him. “‘The wages of a hired servant shall not remain with you all night until the morning. Leviticus 19:13WEB
Gary North suggereert dat deze wet "een van de zeldzame gevallen in de Schrift is waarin God een vrijwillig economisch contract verbiedt" [1].
Verkeerd. De bijbelse wet ondersteunt vrijwillige, niet-frauduleuze contracten.
De bedoeling van de wet is om de "onderdrukking" van de werknemer door de werkgever te verbieden. De specifieke onderdrukking is de diefstal door een werkgever van de "keuzewaarde" (sommigen bestempelen dit als "tijdswaarde") van het loon van de werknemer. In een subsistentie-economie kunnen zelfs kleine verstoringen van de mogelijkheid van een werknemer om zijn keuze met zijn geld uit te oefenen, beklemmende effecten hebben. Het Bijbelse principe is: tenzij de werknemer instemt met de uitgestelde betaling, is het diefstal. Maar de Bijbelse wet staat geen inmenging van de burgerlijke overheid in vrijwillige, niet-frauduleuze transacties toe. Dit is een van de onderscheidende kenmerken van de wet van God die deze wet scheidt van de wet van de mens. Het berispt alle moderne rechtssystemen.
In de moderne tijd kunnen werknemers wekelijks, tweewekelijks of maandelijks worden betaald. Ze zien vaak niet de noodzaak in om aan het eind van elke werkdag betaald te worden. Er zijn voordelen voor zowel de werkgever als de werknemer om de lonen voor een bepaalde periode te consolideren. (Als je echter werkt voor een werkgever met zo'n krappe "cashflow" dat ze geen loonlijst kunnen maken als ze hun werknemers elke dag moeten betalen, dan kun je overwegen om een werkgever te zoeken die hun geld beter beheert).
Als Bijbels principe van rentmeesterschap moet je bij de zorg voor je gezin niet (als je de keuze hebt) zelfs "loon-naar-betaling" leven, veel minder "dagloon-naar-dagloon". Als u echt "arm" bent (zoals velen in de derde wereld), dan leest u dit webartikel waarschijnlijk niet. En we zullen het niet eens hebben over het vrijwillig aangaan van schulden.
Iemand zou kunnen suggereren: "de werkgever profiteert van de werknemer door hem geen rente te betalen voor die [twee of vier] weken; dat is diefstal!" Het zou diefstal zijn, als de werknemer daar niet vrijwillig (contractueel) mee instemde. Wanneer de werknemer over zijn loon onderhandelt, onderhandelt hij ook over de "keuzewaarde" om de twee weken (of elke maand) te worden betaald. De rente (dat is de huurprijs van de "keuzewaarde" van het loon) wordt per definitie in het loon opgenomen. De werkgever kan niet worden beschuldigd van het stelen van wat hij al betaalt.
- ↑ North, Boundaries and Dominion (2012), zie pagina 378-379.
