Difference between revisions of "Status of a wife provided to a freed slave/nl"

From Theonomy Wiki
(Created page with "Het feit dat een dienaar wordt bevrijd, betekent niet dat hij van zijn vrouw moet scheiden of elders moet gaan wonen. Deze jurisprudentie legt alleen de verantwoordelijkheid...")
 
(Created page with "Vrouwelijke slaven/bedienden zouden in hun zevende jaar worden vrijgelaten als ze door iemand, zoals een echtgenoot of een familielid, konden worden ondersteund/beschermd. Ze...")
Line 3: Line 3:
 
First, we must understand these slavery/servanthood laws against a background motivation: that the voluntary slavery/servanthood system of Biblical law functioned as a kind of welfare system to protect and support those who had difficulty providing independently for themselves. Except (perhaps) in the case of laws that forced servanthood upon property criminals who were paying back their debt, all other servitude laws had the goal of eventually freeing everyone who was in servitude (if they were capable of providing for themselves -- obviously some people were not capable of sustaining themselves because of some disability or other). Part of the reason for the manumission gift (Deut. 15:12-15) was to give the newly freed man some starting capital in order to do this.
 
First, we must understand these slavery/servanthood laws against a background motivation: that the voluntary slavery/servanthood system of Biblical law functioned as a kind of welfare system to protect and support those who had difficulty providing independently for themselves. Except (perhaps) in the case of laws that forced servanthood upon property criminals who were paying back their debt, all other servitude laws had the goal of eventually freeing everyone who was in servitude (if they were capable of providing for themselves -- obviously some people were not capable of sustaining themselves because of some disability or other). Part of the reason for the manumission gift (Deut. 15:12-15) was to give the newly freed man some starting capital in order to do this.
  
Female slaves/servants would be set free in their seventh year if they were able to be supported/protected by someone, such as a husband or relative. They would not be forced to provide for themselves in a subsistence economy with no land possession. On the other hand, if a master gave a wife to his servant, the servant has incurred an additional debt of a bridewealth (''mohar'') payment (there is a similar example in the case of Joseph/Laban). He gets the benefit of having a wife and being able to produce children, but he has not yet demonstrated that he can support her independently. Rather than burden him immediately -- along with his own freedom -- with the responsibility to also support a wife (and possibly children), the master continues in that responsibility until the freed servant can pay him a bridewealth payment as a "redemption" for her.
+
Vrouwelijke slaven/bedienden zouden in hun zevende jaar worden vrijgelaten als ze door iemand, zoals een echtgenoot of een familielid, konden worden ondersteund/beschermd. Ze zouden niet gedwongen worden om in hun levensonderhoud te voorzien in een zelfvoorzienende economie zonder landbezit. Aan de andere kant, als een meester een vrouw aan zijn knecht gaf, heeft de knecht een extra schuld van een bruidsschuld ('mohar') opgelopen (er is een soortgelijk voorbeeld in het geval van Joseph/Laban). Hij krijgt het voordeel dat hij een vrouw heeft en kinderen kan voortbrengen, maar hij heeft nog niet aangetoond dat hij haar zelfstandig kan onderhouden. In plaats van hem onmiddellijk te belasten - samen met zijn eigen vrijheid - met de verantwoordelijkheid om ook een vrouw (en eventueel kinderen) te onderhouden, blijft de meester in die verantwoordelijkheid totdat de bevrijde dienaar hem een bruidspensioen kan betalen als "verlossing" voor haar.
  
 
Het feit dat een dienaar wordt bevrijd, betekent niet dat hij van zijn vrouw moet scheiden of elders moet gaan wonen.  Deze jurisprudentie legt alleen de verantwoordelijkheid voor de zorg voor de vrouw en de kinderen vast.  Merk ook op dat er geen enkele aanwijzing is dat een van beide slaven tot het huwelijk werd gedwongen.
 
Het feit dat een dienaar wordt bevrijd, betekent niet dat hij van zijn vrouw moet scheiden of elders moet gaan wonen.  Deze jurisprudentie legt alleen de verantwoordelijkheid voor de zorg voor de vrouw en de kinderen vast.  Merk ook op dat er geen enkele aanwijzing is dat een van beide slaven tot het huwelijk werd gedwongen.

Revision as of 01:46, 21 November 2020

Other languages:
English • ‎Nederlands • ‎español • ‎한국어

First, we must understand these slavery/servanthood laws against a background motivation: that the voluntary slavery/servanthood system of Biblical law functioned as a kind of welfare system to protect and support those who had difficulty providing independently for themselves. Except (perhaps) in the case of laws that forced servanthood upon property criminals who were paying back their debt, all other servitude laws had the goal of eventually freeing everyone who was in servitude (if they were capable of providing for themselves -- obviously some people were not capable of sustaining themselves because of some disability or other). Part of the reason for the manumission gift (Deut. 15:12-15) was to give the newly freed man some starting capital in order to do this.

Vrouwelijke slaven/bedienden zouden in hun zevende jaar worden vrijgelaten als ze door iemand, zoals een echtgenoot of een familielid, konden worden ondersteund/beschermd. Ze zouden niet gedwongen worden om in hun levensonderhoud te voorzien in een zelfvoorzienende economie zonder landbezit. Aan de andere kant, als een meester een vrouw aan zijn knecht gaf, heeft de knecht een extra schuld van een bruidsschuld ('mohar') opgelopen (er is een soortgelijk voorbeeld in het geval van Joseph/Laban). Hij krijgt het voordeel dat hij een vrouw heeft en kinderen kan voortbrengen, maar hij heeft nog niet aangetoond dat hij haar zelfstandig kan onderhouden. In plaats van hem onmiddellijk te belasten - samen met zijn eigen vrijheid - met de verantwoordelijkheid om ook een vrouw (en eventueel kinderen) te onderhouden, blijft de meester in die verantwoordelijkheid totdat de bevrijde dienaar hem een bruidspensioen kan betalen als "verlossing" voor haar.

Het feit dat een dienaar wordt bevrijd, betekent niet dat hij van zijn vrouw moet scheiden of elders moet gaan wonen. Deze jurisprudentie legt alleen de verantwoordelijkheid voor de zorg voor de vrouw en de kinderen vast. Merk ook op dat er geen enkele aanwijzing is dat een van beide slaven tot het huwelijk werd gedwongen.


Subtopics: