All translations
From Theonomy Wiki
Enter a message name below to show all available translations.
Found 7 translations.
| Name | Current message text |
|---|---|
| h Deutsch (de) | {{:Quote|Das vielleicht bedeutendste Beispiel für diesen Spielraum im Gesetz ist jedoch der Fall des Ehebruchs. Levitikus 20:10 ist eine von mehreren Passagen, in denen die Todesstrafe für Ehebruch gefordert wird, wobei dieser Satz verwendet wird: <em>möt yumat</em>. Er besagt, “Der Mann, der mit einem anderen Mann Ehebruch begeht’s Ehefrau, derjenige, der mit seinem Nächsten Ehebruch begeht’s Ehefrau, der Ehebrecher und die Ehebrecherin, sollen mit Sicherheit zum Tode verurteilt werden.”<br/><br/> Die Phrase <em>möt yumat</em> wird eindeutig mit Ehebruch in Verbindung gebracht, doch die Heilige Schrift stellt klar, dass das Opfer des Ehebruchs nicht verpflichtet ist, strafrechtlich verfolgt zu werden, und wenn es strafrechtlich verfolgt wird, ist es nicht verpflichtet, die Höchststrafe zu beantragen. Matthäus 1,19 lenkt die Aufmerksamkeit auf Joseph’s Aufrichtigkeit, wenn er sich entscheidet, nicht im vollen Umfang des Gesetzes strafrechtlich zu verfolgen - “Dann war Joseph, ihr Ehemann, <em>ein gerechter Mann</em>, der sie nicht zu einem öffentlichen Exempel machen wollte, darauf bedacht, sie heimlich wegzusperren. ”Er entschied sich gegen die Verhängung der Todesstrafe gegen sie (indem er sie zu einem &ldquo machte;öffentliches Exempel”), aber der Text macht deutlich, dass diese stille Scheidung mit biblischer Gerechtigkeit vereinbar war. Er sagt, “ein gerechter Mann zu sein” er tat dies.<ref>Kayser, <em>Ist die Todesstrafe gerecht?</em>, S. 24</ref>}} |
| h English (en) | {{:Quote|However, perhaps the most significant illustration of this leeway in the law is the case of adultery. Leviticus 20:10 is one of several passages calling for the death penalty on adultery using that phrase, <em>möt yumat</em>. It says, “The man who commits adultery with another man’s wife, he who commits adultery with his neighbor’s wife, the adulterer and the adulteress, shall surely be put to death.”<br/><br/> The phrase <em>möt yumat</em> is clearly tied to adultery, yet Scripture makes clear that the victim of the adultery is not required to prosecute, and if he or she does prosecute, he or she is not required to ask for the maximum penalty. Matthew 1:19 draws attention to Joseph’s uprightness when he chooses not to prosecute to the fullest extent of the law - “Then Joseph her husband, <em>being a just man</em>, and not wanting to make her a public example, was minded to put her away secretly.” He chose not to impose the death penalty upon her (making her a “public example”), but the text makes it clear that this quiet divorce was consistent with Biblical justice. It says, “being a just man” he did this.<ref>Kayser, <em>Is the Death Penalty Just?</em>, p. 24</ref>}} |
| h español (es) | {{:Quote|Sin embargo, quizás la ilustración más significativa de este margen de maniobra en la ley es el caso del adulterio. Levítico 20:10 es uno de los varios pasajes que piden la pena de muerte por adulterio usando esa frase, <em>möt yumat</em>. Dice, “El hombre que comete adulterio con otro hombre& la esposa dersquo, el que comete adulterio con su prójimo& la esposa dersquo, el adúltero y la adúltera, será seguramente condenado a muerte.”<br/><br/> La frase <em>möt yumat</em> está claramente ligada al adulterio, pero la Escritura deja claro que la víctima del adulterio no está obligada a enjuiciar, y si lo hace, no está obligada a pedir la pena máxima. Mateo 1:19 llama la atención sobre la rectitud de José cuando elige no procesar en toda la extensión de la ley - “Entonces José su marido, <em> siendo un hombre justo</em>, y no queriendo hacer de ella un ejemplo público, estaba dispuesto a encerrarla en secreto. Él eligió no imponerle la pena de muerte (convirtiéndola en un ejemplo público), pero el texto deja claro que este divorcio silencioso era consistente con la justicia bíblica. Dice, “siendo un hombre justo” hizo esto.<ref>Kayser, <em>¿Es la pena de muerte justa?</em>, p. 24</ref>}} |
| h français (fr) | {{:Quote|Toutefois, l'illustration la plus significative de cette marge de manœuvre juridique est peut-être le cas de l'adultère. Le Lévitique 20:10 est l'un des nombreux passages appelant à la peine de mort en cas d'adultère utilisant cette phrase, <em>möt yumat</em>. Il dit, “L'homme qui commet l'adultère avec un autre homme’s femme, celui qui commet l'adultère avec son voisin’s femme, l'adultère et la femme adultère, sera certainement mis à mort.”<br/><br/> La phrase <em>möt yumat</em> est clairement liée à l'adultère, pourtant les Écritures indiquent clairement que la victime de l'adultère n'est pas tenue de poursuivre, et si elle le fait, elle n'est pas tenue de demander la peine maximale. Matthieu 1:19 attire l'attention sur la droiture de Joseph’s lorsqu'il choisit de ne pas poursuivre dans toute l'étendue de la loi - “puis Joseph son mari, <em> étant un homme juste</em>, et ne voulant pas en faire un exemple public, a eu l'intention de l'enfermer secrètement. &rdquo ; Il a choisi de ne pas lui imposer la peine de mort (ce qui fait d'elle un “exemple public&rdquo ;), mais le texte précise que ce divorce discret était conforme à la justice biblique. Il est dit, “étant un homme juste&rdquo ; il a fait cela.<ref>Kayser, <em>La peine de mort est-elle juste?</em>, p. 24</ref>}} |
| h Nederlands (nl) | {{:Quote|Maar de belangrijkste illustratie van deze speelruimte in de wet is misschien wel het geval van overspel. Leviticus 20:10 is een van de verschillende passages waarin wordt opgeroepen tot de doodstraf op overspel met die zinsnede, <em>möt yumat</em>. Er staat, “De man die overspel pleegt met een andere man’s vrouw, hij die overspel pleegt met zijn buurman’s vrouw, de overspelige en de overspelige vrouw, zal zeker ter dood worden gebracht.”<br/><br/> De zinsnede <em>möt yumat</em> is duidelijk gebonden aan overspel, maar de Schrift maakt duidelijk dat het slachtoffer van het overspel niet verplicht is om te vervolgen, en als hij of zij wel vervolgt, is hij of zij niet verplicht om de maximale straf te vragen. Matteüs 1:19 vestigt de aandacht op de oprechtheid van Joseph’ als hij ervoor kiest om niet te vervolgen in de volle omvang van de wet - “Dan is Joseph haar man, <em> een rechtvaardig man</em>, en wil hij haar niet tot een openbaar voorbeeld maken, bereid om haar in het geheim op te sluiten. ” Hij koos ervoor om haar niet de doodstraf op te leggen (door haar tot een &ldquo te maken; openbaar voorbeeld”), maar de tekst maakt duidelijk dat deze stille echtscheiding in overeenstemming was met de Bijbelse gerechtigheid. Er staat, “ een rechtvaardig man&rdquo zijn; hij deed dit.<ref>Kayser, <em>Is de doodstraf rechtvaardig? </em>, p. 24</ref>}} |
| h português (pt) | {{:Quote|No entanto, talvez a ilustração mais significativa desta margem de manobra na lei seja o caso de adultério. Leviticus 20:10 é uma das várias passagens que apelam à pena de morte sobre adultério usando essa frase, <em>möt yumat</em>. Diz, “O homem que comete adultério com outro homem’a mulher, aquele que comete adultério com o seu vizinho’a mulher, o adúltero e a adúltera, será certamente condenado à morte.”<br/><br/> A frase <em>möt yumat</em> está claramente ligada ao adultério, no entanto as Escrituras deixam claro que a vítima do adultério não é obrigada a processar, e se ele ou ela processar, ele ou ela não é obrigado a pedir a pena máxima. Mateus 1:19 chama a atenção para a retidão de Joseph’s quando ele opta por não processar em toda a extensão da lei - “Then Joseph seu marido, <em> sendo um homem justo</em>, e não querendo fazer dela um exemplo público, estava disposto a prendê-la secretamente. ” Ele optou por não lhe impor a pena de morte (tornando-a um “ exemplo público”), mas o texto deixa claro que este divórcio silencioso era consistente com a justiça bíblica. Diz, “sendo um homem justo” ele fez isto.<ref>Kayser, <em>Is the Death Penalty Just?</em>, p. 24</ref>}} |
| h русский (ru) | {{:Quote|Однако, пожалуй, наиболее яркой иллюстрацией такой свободы действий в законе является случай супружеской измены. Левит 20:10 является одним из нескольких отрывков, призывающих к смертной казни за прелюбодеяние с использованием этой фразы, <em>möt yumat</em>. Там говорится, “Человек, совершающий прелюбодеяние с другим мужчиной ’женой, совершающий прелюбодеяние с ближним своим ’женой, прелюбодейкой и прелюбодейкой, несомненно, будет предан смерти.”<br/><br/><br/>. Фраза <em>möt yumat</em> явно связана с прелюбодеянием, однако в Священном Писании ясно сказано, что жертва прелюбодеяния не обязана преследовать в судебном порядке, а если она преследует в судебном порядке, то не обязана просить о максимальном наказании. От Матфея 1:19 обращает внимание на Иосифа и Арскво, на его прямоту, когда он решает не преследовать по всей строгости закона - “ тогда Иосиф ее муж, </em> будучи справедливым человеком</em>, и не желая сделать ее публичным примером, был возражал, чтобы посадить ее тайно. ” Он решил не налагать на нее смертную казнь (делая ее “ публичный пример ”), но текст ясно показывает, что этот тихий развод соответствовал библейскому правосудию. В нем говорится, “ будучи справедливым человеком ” он сделал это.<ref>Кайзер, <em>смертная казнь справедлива?</em>, стр. 24</ref>.}} |
