Difference between revisions of "Is there a "two tables" division in the Ten Commandments?/nl"
(Created page with "Zie je alle buren die in dit gebod worden genoemd? Hoe kan een christen beweren dat het sabbatgebod geen "plicht tot de mens" inhoudt? ") |
(Created page with "Maar zelfs als de Tien Geboden de hele wet van God samenvatten en (in zekere zin) vertegenwoordigen, kunnen ze nooit in de plaats komen van de details van de hele wet. In feit...") |
||
| (8 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 35: | Line 35: | ||
Zie je alle buren die in dit gebod worden genoemd? Hoe kan een christen beweren dat het sabbatgebod geen "plicht tot de mens" inhoudt? | Zie je alle buren die in dit gebod worden genoemd? Hoe kan een christen beweren dat het sabbatgebod geen "plicht tot de mens" inhoudt? | ||
| − | + | Voor zover een man gezag heeft over zijn kinderen of bedienden (waaronder werknemers!), verbiedt dit bevel hem specifiek om zijn gezag te gebruiken om hen te laten werken op de dag van de rust (welke dag je ook denkt dat dat is). Het Vierde Gebod houdt in dat je je naaste evenzeer liefhebt als God. Daarom is het vals (en ook onnodig) om het van de (zogenaamde) "tweede tafel" af te delen. | |
| − | + | De zinsnede "u zult zich herinneren dat u een dienaar was" is cruciaal om de sabbat te begrijpen. Dit komt omdat er niet slechts één (wekelijkse) sabbatrust is, maar meerdere sabbat "rust" wordt bevolen in de Schrift. Deze omvatten een bevrijding van schuldaflossing (Deut. 15:2), een "rust" voor het land (Lev. 25:3-5) -- die het toestaan van de armen, weduwen en buitenlanders om zich te verzamelen (Ex. 23:10-12) -- en "rust" van de slavernij (Deut. 15:12-15). Al deze wetten hebben betrekking op Gods verzet tegen de slavernij, de voorwaarde waarvan hij zijn volk heeft gered. Als de christelijke leraren maar meer aandacht aan deze aspecten van de sabbat hadden besteed, dan hadden de christenen misschien veel van de historische onrechtvaardigheden rond de kwestie van de slavernij gecorrigeerd (of zelfs voorkomen). | |
| − | + | Sommige theologen hebben zich nog verder vergist bij het verdelen van de Tien Geboden. Zo is hier bijvoorbeeld de bekende kerkhistoricus Philip Schaff, die in 1877 schreef: | |
| − | {{:Quote| | + | {{:Quote|De Decaloog bestaat uit twee tabellen, met elk vijf geboden. De eerste bevat de plichten jegens God (praecepta pietatis), de tweede de plichten jegens de mens (praecepta probitatis). Het eerste is strikt religieus, het tweede is moreel. Het vijfde gebod behoort tot de eerste tafel, omdat het de eerbied voor de ouders oproept als vertegenwoordiger van het gezag van God op aarde. Deze opvatting wordt nu niet alleen door de gereformeerde, maar ook door veel van de meest bekwame lutherse goden...<ref>Schaff, ''Geloofsbelijdenis van het Christendom'', 474</ref>.}} |
| − | + | Dit is een duidelijk geval van "het verkeerd verdelen van het woord van de waarheid." Volgens Schaff zijn de eerste vijf geboden "strikt religieus" tegenover de laatste vijf die "moreel" zijn. Kan een vals onderscheid nog duidelijker zijn dan dit? Tellen je ouders mee als buren? Is ongehoorzaamheid aan je ouders geen morele kwestie? Zijn afgoderij en godslastering geen morele kwesties? | |
| − | + | Het onderscheid "twee tabellen" is niet gebaseerd op de Schrift. Zelfs als het nodig zou zijn om God's geboden op deze manier te scheiden (en dat is het niet), is er geen manier om dat consequent te doen. God's geboden/voorschriften hebben vaak meerdere doelen. Een simplistische verdeling tussen "eerste tafel" en "tweede tafel" negeert de complexiteit van God's doel. | |
| − | === | + | ===Het verheffen van de Tien Geboden boven de rest van de wet=== |
| − | + | Door de geschiedenis heen hebben christelijke leraren de Tien Geboden vaak een speciale status gegeven boven de rest van Gods wet. In één (beperkte) zin functioneren de Tien Geboden wel degelijk als een soort "samenvatting" van Gods wet. Veel van de individuele apodictische en jurisprudentie wordt zinvol gesymboliseerd door een van de geboden. Er is een zin waarin alle verschillende wetten die te maken hebben met de naleving van de sabbat worden samengevat met de zin "onthoud de sabbat". Alle verschillende wetten die waarschuwen voor afgoderij (en civiele straffen voor afgodendienaren voorschrijven) worden samengevat in de geboden tegen afgodsbeelden en hebben andere goden voor Jahweh. | |
| − | + | Maar zelfs als de Tien Geboden de hele wet van God samenvatten en (in zekere zin) vertegenwoordigen, kunnen ze nooit in de plaats komen van de details van de hele wet. In feite kunnen we de Tien Geboden niet eens begrijpen zonder de details van de rest van de wet te begrijpen. "Je zult niet doden" betekent wat, precies? Mag je nooit iemand doden? Zelfs uit zelfverdediging? Dat is niet wat Gods wet zegt. Maar dat zou je niet weten als je de details van de wet niet al had bestudeerd. Je zou niet weten wat "onwettig doden" is. Je zou niet weten wat "wettig doden" is. | |
</div> | </div> | ||
Latest revision as of 15:32, 26 November 2020
Misschien heeft u de termen "eerste tabel van de wet" en "tweede tabel van de wet" gehoord. Er zijn twee manieren waarop mensen de term "twee tabellen" zouden kunnen begrijpen: letterlijk en symbolisch.
Letterlijke tabellen
De Schrift bevestigt dat er twee letterlijke stenen tafelen waren waarop de Tien Geboden werden geschreven. Maar er zijn een paar manieren om te begrijpen hoe ze werden geschreven. Sommige mensen leren dat de Tien Geboden over de twee stenen tafelen verdeeld waren, zodat de eerste vier (of vijf) op de ene en de laatste zes (of vijf) op de andere werden geschreven. Er is geen Bijbelse basis om dit te beweren als dogmatisch waar, en het zou eigenlijk vals kunnen zijn.
Aan de andere kant suggereren veel geleerden dat de stenen tafelen van de Tien Geboden functioneerden als verdragspenningen. Als dit waar is, dan bevatte elk tablet een volledige kopie van de geboden.
Zelfs als het waar zou zijn dat de geboden tussen de tabletten werden uitgespreid, zouden we niet weten welke geboden op elk tablet werden verdeeld.
Symbolische tabellen?
Vaker zult u christelijke leraren een symbolisch onderscheid horen maken tussen de "eerste" en "tweede" tafelgeboden. Maar elke commentator die dit onderscheid maakt, rechtvaardigt het niet. Waar wilt u de tafels verdelen? Tussen het 3e en 4e gebod? Hoe zit het met tussen het 4e en 5e gebod? Hoe zit het met het 5e en 6e gebod? Kies maar:
Zoals hierboven vermeld, zag de Augustijnse verdeling van de geboden drie in de eerste tabel en zeven in de tweede, terwijl de door Origen en Hiëronymus opgesomde en door Gereformeerde Protestanten aangenomen tabel de eerste en tweede bestond uit respectievelijk vier en zes geboden. Een derde traditie, die teruggaat tot Philo van Alexandrië, die af en toe werd genoemd maar in de vroegmoderne commentaren geen aandacht kreeg, classificeerde het Vijfde Gebod om vader en moeder te eren als een religieuze en niet als een sociale verplichting, waardoor de twee tabellen gelijk waren aan vijf leefregels per stuk.[1]
Laten we eens kijken naar een vroeg voorbeeld, de Heidelbergse Catechismus (1563), in het gedeelte over de Tien Geboden:
V&A 93
Q. Hoe zijn deze geboden verdeeld?
A. In twee tafels. De eerste heeft vier geboden, die ons leren hoe we in relatie tot God moeten leven. De tweede heeft zes geboden, die ons leren wat we onze naaste verschuldigd zijn.[2]
De Westminster Confession of Faith (1646) is het daarmee eens:
Deze wet ... werd door God op de berg Sinaï overgeleverd, in tien geboden, en geschreven in twee tabellen: de eerste vier geboden die onze plicht tegenover God bevatten; en de andere zes, onze plicht tegenover de mens.[3]
Deze verklaring van de Westminster Assembly werd ook gekopieerd door de London Baptist Confession (1689), en deze foutieve verdeling in de wet wordt nog steeds bevestigd door biechtstoelen.
Wat is er mis mee? Laten we eens kijken naar het eigenlijke Vierde Gebod (dat door lutheranen en rooms-katholieken als het "Derde" is genummerd):
12 “Observe the Sabbath day, to keep it holy, as YHWH your God commanded you. 13 You shall labor six days, and do all your work; 14 but the seventh day is a Sabbath to YHWH your God, in which you shall not do any work— neither you, nor your son, nor your daughter, nor your male servant, nor your female servant, nor your ox, nor your donkey, nor any of your livestock, nor your stranger who is within your gates; that your male servant and your female servant may rest as well as you. 15 You shall remember that you were a servant in the land of Egypt, and YHWH your God brought you out of there by a mighty hand and by an outstretched arm. Therefore YHWH your God commanded you to keep the Sabbath day. Deuteronomy 5:12-15WEB
Zie je alle buren die in dit gebod worden genoemd? Hoe kan een christen beweren dat het sabbatgebod geen "plicht tot de mens" inhoudt?
Voor zover een man gezag heeft over zijn kinderen of bedienden (waaronder werknemers!), verbiedt dit bevel hem specifiek om zijn gezag te gebruiken om hen te laten werken op de dag van de rust (welke dag je ook denkt dat dat is). Het Vierde Gebod houdt in dat je je naaste evenzeer liefhebt als God. Daarom is het vals (en ook onnodig) om het van de (zogenaamde) "tweede tafel" af te delen.
De zinsnede "u zult zich herinneren dat u een dienaar was" is cruciaal om de sabbat te begrijpen. Dit komt omdat er niet slechts één (wekelijkse) sabbatrust is, maar meerdere sabbat "rust" wordt bevolen in de Schrift. Deze omvatten een bevrijding van schuldaflossing (Deut. 15:2), een "rust" voor het land (Lev. 25:3-5) -- die het toestaan van de armen, weduwen en buitenlanders om zich te verzamelen (Ex. 23:10-12) -- en "rust" van de slavernij (Deut. 15:12-15). Al deze wetten hebben betrekking op Gods verzet tegen de slavernij, de voorwaarde waarvan hij zijn volk heeft gered. Als de christelijke leraren maar meer aandacht aan deze aspecten van de sabbat hadden besteed, dan hadden de christenen misschien veel van de historische onrechtvaardigheden rond de kwestie van de slavernij gecorrigeerd (of zelfs voorkomen).
Sommige theologen hebben zich nog verder vergist bij het verdelen van de Tien Geboden. Zo is hier bijvoorbeeld de bekende kerkhistoricus Philip Schaff, die in 1877 schreef:
De Decaloog bestaat uit twee tabellen, met elk vijf geboden. De eerste bevat de plichten jegens God (praecepta pietatis), de tweede de plichten jegens de mens (praecepta probitatis). Het eerste is strikt religieus, het tweede is moreel. Het vijfde gebod behoort tot de eerste tafel, omdat het de eerbied voor de ouders oproept als vertegenwoordiger van het gezag van God op aarde. Deze opvatting wordt nu niet alleen door de gereformeerde, maar ook door veel van de meest bekwame lutherse goden...[4].
Dit is een duidelijk geval van "het verkeerd verdelen van het woord van de waarheid." Volgens Schaff zijn de eerste vijf geboden "strikt religieus" tegenover de laatste vijf die "moreel" zijn. Kan een vals onderscheid nog duidelijker zijn dan dit? Tellen je ouders mee als buren? Is ongehoorzaamheid aan je ouders geen morele kwestie? Zijn afgoderij en godslastering geen morele kwesties?
Het onderscheid "twee tabellen" is niet gebaseerd op de Schrift. Zelfs als het nodig zou zijn om God's geboden op deze manier te scheiden (en dat is het niet), is er geen manier om dat consequent te doen. God's geboden/voorschriften hebben vaak meerdere doelen. Een simplistische verdeling tussen "eerste tafel" en "tweede tafel" negeert de complexiteit van God's doel.
Het verheffen van de Tien Geboden boven de rest van de wet
Door de geschiedenis heen hebben christelijke leraren de Tien Geboden vaak een speciale status gegeven boven de rest van Gods wet. In één (beperkte) zin functioneren de Tien Geboden wel degelijk als een soort "samenvatting" van Gods wet. Veel van de individuele apodictische en jurisprudentie wordt zinvol gesymboliseerd door een van de geboden. Er is een zin waarin alle verschillende wetten die te maken hebben met de naleving van de sabbat worden samengevat met de zin "onthoud de sabbat". Alle verschillende wetten die waarschuwen voor afgoderij (en civiele straffen voor afgodendienaren voorschrijven) worden samengevat in de geboden tegen afgodsbeelden en hebben andere goden voor Jahweh.
Maar zelfs als de Tien Geboden de hele wet van God samenvatten en (in zekere zin) vertegenwoordigen, kunnen ze nooit in de plaats komen van de details van de hele wet. In feite kunnen we de Tien Geboden niet eens begrijpen zonder de details van de rest van de wet te begrijpen. "Je zult niet doden" betekent wat, precies? Mag je nooit iemand doden? Zelfs uit zelfverdediging? Dat is niet wat Gods wet zegt. Maar dat zou je niet weten als je de details van de wet niet al had bestudeerd. Je zou niet weten wat "onwettig doden" is. Je zou niet weten wat "wettig doden" is.
